"ගීතාංජලී" යනු ආදරය, වියෝව සහ මනුෂ්‍ය තත්වය පිළිබඳ ගැඹුරු සංවේදනයක් ලබා දීම සඳහා සාම්ප්‍රදායික කථා සම්ප්‍රධායේ සීමාවන් ඉක්මවා යන සංවේදී හා චිත්තවේගීය අනුනාදීත චිත්‍රපටයකි.
"ගීතාංජලී" යනු 1989 දී මනි රත්නම් විසින් අධ්‍යක්ෂණය කරන ලද ඉන්දියානු සිනමාවේ මෙම විශිෂ්ටතම කෘතිය එහි පොහොසත් ආඛ්‍යානය, ආකර්ෂණීය කාර්ය සාධනය සහ ප්‍රබෝධමත් දෘශ්‍ය මගින් ප්‍රේක්ෂකයින් ආකර්ෂණය කරයි. එහි හරය වන "ගීතාංජලී" යනු සමාජ අපේක්ෂාවන් සහ පුද්ගලික අභිලාෂයන් පසුබිම් කරගෙන දිග හැරෙන ආදර කතාවකි. චිත්‍රපටයේ තේමාව වන්නේ ආදිති නම් තරුණියක් තම පවුලට කළ යුතු යුතුකම සහ පෞද්ගලික නිදහස දිනා ගැනීම සඳහා වූ ඇගේ ආශාවන් සහ සිතුවිලි අතර කඩතොලුවී ගිය ගමනකි.
චිත්‍රපටය ගෙතෙන්නේ ගීතාංජලී නම් තරුණියක් අද්භූත සිද්ධීන් නිසා මනස නොසන්සුන්ව මනෝ වෛද්‍යවරයෙකුගේ සහය පතන තරුණියක් වටා ය. කතාව දිග හැරෙන විට, අතීතයේ රහස් හෙළි වන අතර, එය ත්‍රාසජනක සහ අනපේක්ෂිත උච්චතම අවස්ථාවට මග පාදයි.
ඇය ආදරය, පරිත්‍යාගය සහ සංකීර්ණත්වයේ ඝට්ටනයන් තුළ සැරිසරන විට, අදිතිගේ කතාව විශ්වීය කතාවක් බවට පත්වේ.
චිත්‍රපටයේ ඇති ලොකුම ශක්තීන්ගෙන් එකක් වන්නේ එහි සූක්ෂ්ම චරිත නිරූපණය වන අතර, ඒ සෑම එකක්ම ගැඹුරින් සහ සංකීර්ණත්වයෙන් පිරී ඇත. ප්‍රබෝධමත් තරුණියක්වන අදිතිගේ සිට විජේ දේවරකොන්ඩා විසින් දක්ෂ ලෙස රඟපාන අරුන්ගේ චරිතය දක්වා සෑම චරිතයක්ම අව්‍යාජ සහ බහුමාන ලෙස හැඟේ.
ඔවුන්ගේ සබඳතා සංවේදීතාවයෙන් සහ යථාර්ථවාදයෙන් ගවේෂණය කරනු ලබන අතර, නරඹන්නන්ට ඔවුන්ගේ අරගල සහ ජයග්‍රහණ සමඟ සංවේදනය වීමට ඉඩ සලසයි. "ගීතාංජලී" චිත්‍රපටයේ සිනමාකරණය විශ්මයජනක දෙයක් නොවේ, සෑම රාමුවක්ම කතාවේ චිත්තවේගීය බලපෑම වැඩි දියුණු කිරීම සඳහා ඉතා සූක්ෂම ලෙස රචනා කර ඇත.
ගීතාංජලී, ඇයගේ මනෝ වෛද්‍යවරිය සහ අනෙකුත් වැදගත් පුද්ගලයින් ඇතුළු චිත්‍රපටයේ ප්‍රධාන චරිතාන්ගයන්ගේ අභිප්‍රේරණ, ගැටුම් සහ සබඳතා ගවේෂණය කරයි.
ගම්බද දර්ශනවල සිට චරිතවල සමීප සමීප රූප දක්වා, සෑම අවස්ථාවක්ම අලංකාරයෙන් හා අර්ථයෙන් පුරවා ඇත.
චිත්‍රපටයේ දෘශ්‍ය තේජස එහි ආඛ්‍යානයට ප්‍රබල අනුපූරකයක් ලෙස සේවය කරයි.
මනි රත්නම්ගේ අධ්‍යක්ෂණය සහ චිත්‍රපටයේ දෘශ්‍ය විලාසය ඇගයීම. කැපී පෙනෙන සිනමා ශිල්පීය ක්‍රම, ආලෝකකරණ භාවිතය සහ දෘශ්‍ය ප්‍රයෝග සහ ඒවා චිත්‍රපටයේ වායුගෝලයට සහ මනෝභාවයට දායක වන ආකාරය අපුරුය.
නරඹන්නන් කතාවේ ලෝකය තුළ ගිල්වන අතර චරිත සමඟ ඔවුන්ගේ චිත්තවේගීය සම්බන්ධතාවය ගැඹුරු කරයි.
"ගීතාංජලී" එහි තාක්‍ෂණික ක්‍රමයන්ට අමතරව කලාත්මක හා ශිල්පීය නිර්මාණයක් ලෙස ද බැබළේ. මනි රත්නම් විසින්ම රචනා කරන ලද තිර රචනය, ප්‍රේමය, වියෝව සහ මිදීම යන තේමාවන් අලංකාරයෙන් සහ කරුණාවෙන් එකට ගෙතීම, කතන්දර කීමේ විශිෂ්ට පන්තියකි.
දෙබස් කාව්‍යමය සුන්දරත්වයෙන් යුතුව චරිතවල අභ්‍යන්තර සිතිවිලි සහ හැඟීම් ප්‍රකාශ කරන සංවේදී සහ ප්‍රබෝධමත් ය. සමස්තයක් ලෙස ගත් කල, "ගීතාංජලී" යනු සිනමාවේ ජයග්‍රහණයකි, එය බොහෝ කලකට පසුවත් මනසෙහි රැඳී සිටින සදාකාලික විශිෂ්ට කෘතියකි. එහි ආකර්ශනීය ආඛ්‍යානය, තාරකා රංගනයන් සහ සිත් ඇදගන්නාසුළු දර්ශන සමඟ, එය ආදරයේ පරිවර්තනීය බලය සහ මිනිස් ආත්මයේ කල්පවත්නා ශක්තිය අපට මතක් කර දෙමින් මිනිස් අත්දැකීමේ හදවතට හා ආත්මයට කතා කරන චිත්‍රපටයකි.
දෙබස් කාව්‍යමය සුන්දරත්වයෙන් යුතුව චරිතවල අභ්‍යන්තර සිතිවිලි සහ හැඟීම් ප්‍රකාශ කරන සංවේදී සහ ප්‍රබෝධමත් ය. සමස්තයක් ලෙස ගත් කල, "ගීතාංජලී" යනු සිනමාවේ ජයග්‍රහණයකි, එය බොහෝ කලකට පසුවත් මනසෙහි රැඳී සිටින සදාකාලික විශිෂ්ට කෘතියකි. එහි ආකර්ශනීය ආඛ්‍යානය, තාරකා රංගනයන් සහ සිත් ඇදගන්නාසුළු දර්ශන සමඟ, එය ආදරයේ පරිවර්තනීය බලය සහ මිනිස් ආත්මයේ කල්පවත්නා ශක්තිය අපට මතක් කර දෙමින් මිනිස් අත්දැකීමේ හදවතට හා ආත්මයට කතා කරන චිත්‍රපටයකි.
නිලක්ෂි බණ්ඩාර.
07/04/2024.
No comments:
Post a Comment
ඔබෙ දිය පොදත් එක් කරන්න.........