කවිචන්ද්‍ර කලිචරන් පට්ටනායක (1912-1997) යනු ඉන්දියාවේ ඔඩීෂා ප්‍රාන්තයේ ප්‍රමුඛ ඔඩියා නාට්‍යකරුවෙකු, නාට්‍ය රචකයෙකු සහ සාහිත්‍යවේදියෙකි. ඔඩියා සාහිත්‍යයට, විශේෂයෙන් නාට්‍ය ක්ෂේත්‍රයට ඔහු කළ දායකත්වය වෙනුවෙන් ඔහුව සමරනු ලැබේ.
ඔහුගේ කෘති ඔවුන්ගේ සමාජ හා සංස්කෘතික තේමා සඳහා මෙන්ම මානව හැඟීම් සහ සබඳතා ගවේෂණය කිරීම සඳහා ප්රසිද්ධය.
පට්ටනායක යනු නාට්‍ය, කෙටිකතා සහ කාව්‍ය විශාල ප්‍රමාණයක් රචනා කළ දක්ෂ ලේඛකයෙකි.
ඔහු නූතන ඔඩියා නාට්‍යයේ පුරෝගාමියෙකු ලෙස සලකනු ලබන අතර බොහෝ විට "නූතන ඔඩියා නාට්‍යයේ පියා" ලෙස හැඳින්වේ. ඔහුගේ නාට්‍ය බොහෝ විට සමකාලීන සමාජ ප්‍රශ්න සහ මානව මනෝවිද්‍යාව සමඟ කටයුතු කරන අතර, ඒවා පුළුල් ප්‍රේක්ෂක පිරිසකට සාපේක්‍ෂ සහ බලපෑම් ඇති කරයි.
ඔහුගේ කැපී පෙනෙන කෘති සමහරක් ඇතුළත් වේ:
"මාලිනී" (1936):
ඇයගේ මනෝවිද්‍යාත්මක ගමන සහ ඇය මුහුණ දෙන සමාජ සම්මතයන් ගවේෂණය කරන කේන්ද්‍රීය චරිතය වන මාලිනී වටා කැරකෙන ප්‍රසිද්ධ නාට්‍යයකි.
"කිචක බධා" (1941):
ඉන්දියානු වීර කාව්‍ය මහා භාරතයේ කතාවක් පාදක කර ගත් මෙම නාට්‍යය කිචක චරිතය ඝාතනය කිරීම කෙරෙහි අවධානය යොමු කරයි.
"සරස්වතී" (1955):
පුරුෂ මූලික සමාජයක ලේඛිකාවක් වීමට අපේක්ෂා කරන කාන්තාවක් මුහුණ දෙන අභියෝග ඉස්මතු කරන නාට්‍යයකි.
"කණිකා" (1959):
මෙම නාට්‍යය දරිද්‍රතාවය, සමාජ අසමානතාවය සහ ආන්තික වූවන්ගේ දුක්ඛිතභාවය යන තේමාවන් ආමන්ත්‍රණය කරයි.
පට්ටනායකගේ කෘති ඔවුන්ගේ පොහොසත් චරිත සංවර්ධනය, චිත්තවේගීය ගැඹුර සහ මානව අත්දැකීම්වල යථාර්ථවාදී නිරූපණය සඳහා ප්රසිද්ධය.
සාහිත්‍ය ඇකඩමි සම්මානය සහ ඔඩිෂා සාහිත්‍ය ඇකඩමි සම්මානය ඇතුළු ඔහුගේ සාහිත්‍ය දායකත්වය වෙනුවෙන් ඔහුට සම්මාන සහ ඇගයීම් කිහිපයක් හිමි විය.
කවිචන්ද්‍ර කලිචරන් පට්ටනායකගේ උරුමය ඔඩියා සාහිත්‍යයට සහ නාට්‍යයට දිගින් දිගටම බලපෑම් කරන අතර ඔහු ඔඩීෂා සංස්කෘතික ඉතිහාසයේ වැදගත් චරිතයක් ලෙස පවතී.
නිලක්ෂි බණ්ඩාර
21/08/23
No comments:
Post a Comment
ඔබෙ දිය පොදත් එක් කරන්න.........